وقتی بزرگ می شن

وقتی کوچیک هستند نگران واکسن زدن و چرک گلو و گوش هستی و رو تنشون یه دونه می زنه نگرانی که نکنه سرخک و مخملک و آبله مرغان یا از این بیماری های واگیر باشه. بزرگتر که می شن یک نگرانیت می شه هزار تا. نگرانی مثل قارچ رشد می کنه و زیاد می شه. برنامه های دکتر هولاکویی  رو که گوش می دم و مردم زنگ می زنن از مشکلاتشون می گن بند دلم پاره می شه. می گم خدایا نکنه یکی از این آدم های ناتو و بی وجدان یا مشکل دار سر راه بچه های ما قرار بگیرند. ما تلاشمون رو کردیم که بچه ها صالح و درست بار بیان اما این روزها هر چه قدر هم که تو راننده ی خوبی باشی دلیلی نداره که تصادف نکنی. میان می زنن بهت! خدا نگهدار بچه ها باشه. درس خوندنشون. کنکور و شغل و ... از شغل و محل های کار نگو که دلم خونه. پسر که داشته باشی نمی تونی هی بذاری جلوی چشمت. نگران می شی و دلت می لرزه که کجا می ره با کی می ره و ... دختر که داشته باشی که هزار جور فکر و خیال می اد سراغت. اگه خودش هم اهل چیزی نباشه نگران امنیت و تاکسی و گشت حجاب و خلاصه هزار جور مکافات دیگه می شی. می دونم مامانای زیادی اینجا رو می خونن. خواستم بگم دلت رو خوش نکن که فکر کنی بزرگتر که میشه کارت راحت تر می شه. درست که کارت راحت تر می شه اما فکرت مشغول تر می شه. کاری از دستت بر نمیاد و باید فقط دعا کنی خدا نگهدارش باشه. چون تو هر چه قدر هم خوب رانندگی کنی ممکنه یکی از این از خدا بی خبر ها بیاد بکوبه به ماشینت و راهش رو بکشه بره! خدا به دور کنه همه بلاها رو از همه عزیزانمون